Chcemy postrzegać świat i dzielić się tym, o czym wszyscy mówią albo tym, co osobiście staje się doświadczeniem naszego życia. Zawsze jednak przeglądając doczesność w wieczności.

ks. Jacek Socha

W moim życiu nastąpiły radykalne zmiany. Pod koniec kwietnia tego roku zostałem ustanowiony proboszczem dużej, miejskiej parafii w Gdyni. Do dzisiaj wiele osób zadaje mi podobne pytania: jak sobie radzisz? jak tam pierwsze dni proboszczowania? Odpowiadam zawsze podobnie, iż ciągle się uczę.

Przypomn

ks. Jan Uchwat

Na co dzień mieszkam w seminarium. Przez sam fakt zamieszkiwania w tym miejscu, niejako automatycznie jestem włączony w życie wspólnotowe. Dla mnie jako kapłana szczególnym miejscem doświadczania wspólnoty jest modlitwa wraz z moimi współbraćmi. Kilka razy dziennie, o ściśle określonych porach wraz

ks. Zbigniew Wądrzyk

Chrześcijaństwo to nie kucyk, osiodłany, w uprzęży, wędrujący wokół palika, za pieniążka gotów przewieźć dzieciaka w kółeczko. To dziki Tarpan, któremu uzda jest obca a tylko Wiatr podpowiada kierunek. Galopuje po połoninach wolności a pasie się na łąkach prawdy. Chrześcijaństwa nie da się osiodłać

ks. Andrzej Przybylski

Lubię czasem wmieszać się w tłum. Trochę zapomnieć, że jestem księdzem, żeby posłuchać ludzi, popatrzeć jak żyją, o czym mówią, co jest ich główną troską. Lubię wsiąść do miejskiego autobusu, żeby się wcisnąć w tłum i zobaczyć jak to jest, gdy autobus rzuca na zakręcie lub stoi w korku. Siadam

ks. Andrzej Przybylski

Kocham Kościół i mocno w niego wierzę, mimo, że znam Kościół “od kuchni” z jego ludzkimi zmarszczkami i upadkami, z jego ludzką brzydotą i słabością. Kocham Go, bo wierzę, że jest on przestrzenią, w którą wcielił się Bóg. Łatwiej się wierzy w bóstwo Chrystusa niż w Jego żywą obecność w Kościele

ks. Andrzej Przybylski

Szturmuję niebo modląc się za chorych kapłanów. Bóg postawił przede mną nowe zadanie - ratować chorego kapłana, wyrywać go ze słabości, uzależnienia. To jakby nowy obszar mojej służby Bogu - posłużyć choremu współbratu. Nie umiem o niczym innym myśleć. Jeśli się modlę to wołam o pomoc Boga, aby

ks. Andrzej Przybylski

Michał, odpowiedzialny za kaplicę w naszym seminarium, wystawił już na środku kaplicy krzyż. Przez cały Wielki Post będzie można przed nim uklęknąć i ucałować Ukrzyżowanego. Ponoć dawniej, w niektórych kościołach, zamiast krzyża wystawiano trumnę z lustrem w środku. Każdy wierny zatrzymywał się

ks. Andrzej Przybylski

Zapachniało mi znowu klimatami Taize. Zbliża się spotkanie młodych w Poznaniu, a mnie udało się dziś przez cały dzień czytać książkowy wywiad z bratem Alois. Jest coś takiego co mnie fascynuje w tej wspólnocie i co tak trudno było mi budować w duszpasterstwie, a teraz jeszcze trudniej w seminarium

ks. Andrzej Leszczyński

Wielkanocna radość wolnych dni za nami i sprawdza się jak zwykle powiedzenie: „święta, święta i po świętach”. Potrzebujemy czasu świątecznego, choć powrót do codziennych obowiązków wydaje się potem nieco trudny. Z drugiej strony wchodzimy w powszedniość z całym zasiewem świąt. To radość rodzinnych

ks. Jarosław E. Piotrowski
Każda pora i czas są właściwe, aby nawrócić się do Pana i czynić pokutę, jednak to Wielki Post zmusza nas do szczególnej refleksji nad „swoją” świętością. Boże wezwanie, które rozbrzmiewa spod Góry Synaj „świętymi bądźcie bo i Ja Jestem Święty” staje się jeszcze bardziej aktualne dzięki Jezusowi